مصرف به موجب تقویت قلب و پاک شدن معده و تیز هوشی می‌شود. «به» بواسطه خواصی که دارد در درمان عفونتهای ریوی و اختلالات روده‌ای بسیار مفید و مؤثرست.

مرکز بهداشت استان مرکزی اعلام کرد: خوردن به برای رفع وسواس، افسردگی و تقویت اعمال معده، ورم حاد روده مفید و معالج اسهال‌های ساده و خونی است. این میوه برای خونریزی‌های رحمی، بواسیر و رفع سوزش ادرار نیز مفیدست.

دانه به از نظر طبیعت سرد و ترش است و پوست دانه به در آب گرم لعاب فراوانی می‌دهد. از قدیم لعاب بهدانه را برای رفع التهاب دستگاه گوارشی، مخاطها، رفع سرفه و سینه درد، خشکی حلق، سوزش و خشکی دهان و زبان، رفع گرفتگی صدا، تب بر و نیز برای درمان سل و زخم روده‌ها و غیره به کار می‌بردند.

مالیدن لعاب بهدانه به پوست برای تسکین و التیام سوختگی آتش و معالجه آفتاب‌زدگی و درمان سرمازدگی، ترک یا شقاق لب و پستان و ناراحتی بواسیر مفید است.

مغزدانه به دارای یک ماده سمی به نام آمیگوالین است که تولید اسید سیانیدریک می‌کند لذا آن را نباید خورد باید فقط از لعاب آن استفاده کرد.

میوه به را به صورت پخته (کمپوت، ژله، شربت) مصرف می‌کنند ولی به صورت خام خوردن مفیدترست.